Di situlah aku mula mengenal dan menghafaz ayat-ayat chenta Allah SWT yang tidak kuketahui maknanya. Bermula dengan juz 'amma (juz 30) dan surah-surah pendek. Kemudian, beralih pula ke surah al-Baqarah.
Lebih kurang macam ni lah suasana di kelas =) |
Banyak perkara yang buat aku terkenang kisah ini. Seingat aku masa darjah satu, kelas tahfiz pada hujung minggu itu diganti oleh seorang ustaz lain. Ustaz Rahim, guru bahasa Arab. Kebetulan kelas pada hari itu tamat awal daripada biasa. Rakan-rakan lain telahpun pulang lebih awal. Mereka tinggal berhampiran sekolah itu. Malangnya,aku keseorangan oleh sebab rumahku agak jauh dari sekolah. Tak tahu macam mana nak balik rumah. Baru darjah satu! Tak tahu mende..
Menunggu ibu datang menjemput ada lagi 1-2 jam. Bila ibu dapat tahu, ayah dan ibu bercadang nak belikan telefon bimbit. Risaukan anaknya in case kejadian berulang lagi. Senang nak berhubung.
Pehh..baru darjah satu dah ada handset!
Agak-agak telefon bimbit zaman dulu macam mana? Besar kot. Kalau ada spotcheck, memang kantoi lah!
Rasanya rupa handset tu macam ni. Siap ada aerial! |
Pfftt...dalam hati bersyukur tak kena sound. "Yeay! Dah tasmi'. Nanti lepas kelas..nak kena call mak."
No comments:
Post a Comment
Write a comment...